Πόσες φορές δεν εναλλάσσονται τόσο γρήγορα οι σκέψεις μας, οι διαθέσεις μας, που αναρωτιόμαστε πως είναι δυνατόν; Νόμιζα πως το πάθαινα μόνο εγώ επειδή είμαι κυκλοθυμική. Όμως αφορμή για να γράψω για τα παιχνίδια του μυαλού μας μου έδωσε μια ψυχή προχθές.. Που το βράδυ μου έστειλε ένα απεγνωσμένο μήνυμα... Το πρωί μιλήσαμε λιγάκι... και το απόγευμα έλαβα ένα τηλεφώνημα μέσα στα γέλια... Πως είναι δυνατόν τη μία στιγμή να νιώθουμε τόσο δυνατοί και να πιστεύουμε ότι μπορούμε και έχουμε τη δύναμη να νικήσουμε τα πάντα και την άλλη στιγμή να νιώθουμε τόσο αδύναμοι;;; Τόσο απελπισμένοι;; Της είπα κάτι που δεν ξέρω αν θα συμφωνήσετε και οι υπόλοιποι μαζί μου... Το σύμπαν δεν συνωμοτεί για να πετύχουμε αυτό που θέλουμε, παρά μόνο αν είναι για το καλό μας... Αν όχι αντιστέκεται σθεναρά για να μας προστατέψει... Κι αν καμιά φορά πιέσουμε καταστάσεις για να τα καταφέρουμε, γυρίζει μπούμερανγκ... Έμαθα κάτι τόσα χρόνια.. Δεν ξέρω ίσως και να έχω λίγο μπερδέψει τις θεωρίες, αλλά από την εμπειρία της ζωής μου έμαθα να μην πιέζω καταστάσεις. Θέλω κάτι, το προσπαθώ, χωρίς να το πιέζω όμως... Αφήνομαι χαλαρά σ' αυτή την επιθυμία μου... Κι αν είναι να έρθει, θα έρθει... Αν όχι, τότε θα έρθει κάτι καλύτερο...
eykolo na to les dyskolo na to kaneis.
ΑπάντησηΔιαγραφήotan theloume poly kati epikentronomaste toso poly se ayto pou ksexname oti mporei na mhn prepei na ginei.
Μήπως λοιπόν πρέπει να μην επικεντρωνόμαστε τόσο πολύ, να είμαστε λίγο πιο χαλαροί γενικά και να αφήνουμε την πιο πολύ δουλειά στο υποσυνείδητο μας που μάλλον ξέρει τι πρέπει να γίνει και τι όχι;
ΑπάντησηΔιαγραφή