Εν αναμονή του χειμώνα

Μετά από πολύ καιρό απουσίας και αφού οι διακοπές έχουν τελειώσει προ πολλού και οι αλλαγές στη ζωή μας μεγάλες, ψάχνω μέρες τρόπο να επανέλθω... Η αλήθεια είναι πως είναι πολύ δύσκολη η θεματολογία και ο χρόνος για συζητήσεις και για ψάξιμο ελάχιστος πια... Σ' αυτό το blog όταν δημιουργήθηκε, σκοπός μέσα στο μυαλό μου ήταν να αγγίξουμε θέματα λίγο... πως να το πω...λίγο διαφορετικά.. ή μάλλον καλύτερα από διαφορετική σκοπιά... Αυτό που κάνουμε κι όταν είμαστε παρέα. Αναλύουμε ένα καθημερινό θέμα από μία άλλη σκοπιά, που για πολλούς μπορεί να είμαστε και τρελοί...
Να αναρωτιούνται τί είναι αυτά που λέμε... Να πηγαίνουμε λίγο πιο βαθιά στην ψυχολογία, στον τρόπο που λειτουργεί ο εγκέφαλος, στο πώς αντιμετωπίιζουμε καταστάσεις, στο πόσο προδιαγεγραμμένα είναι κάποια πράγματα σ' αυτόν τον κόσμο και από ποιους (συνομωσιολογία ίσως για πολλούς), γενικώς αναλύσεις που ίσως για τους περισσότερους ακούγονται από τρελά εώς βαρετά...
Έρχονται στιγμές όμως που φοβάμαι να αγγίξω κάποια θέματα, άλλες πάλι που δυσκολεύομαι να το αναλύσω με τις λιγοστές γνώσεις που έχω... Κι έτσι αυτή η διαδικασία μου παίρνει πολλές ώρες ψάξιμο στο internet και αρκετό διάβασμα. Επειδή όμως σε κατάσταση εγκυμοσύνης καλό είναι να αποφεύγεται το wi fi, ο χρόνος που έχω για να ψάχνω είναι από τη δουλειά και από το σπίτι πολύ περιορισμένος.. Και αυτή την περίοδο έχω να ψάχνω τόσα πολλά που καμιά φορά κοιτώντας τις καρτέλες που είναι ανοιχτές με πιάνουν τα γέλια με το πόσο άσχετες μεταξύ τους είναι...Και είναι μια περίοδος που όλη η παρέα γενικότερα είναι πνιγμένη, ο καθένας με κάτι διαφορετικό.. Έτσι... χαθήκαμε λίγο... Ίσως όταν έρθει ο χειμώνας και κλειστούμε λίγο περισσότερο σπίτι, να καταφέρουμε να επανερχόμαστε συχνότερα...