Εννοιολογία των λέξεων

Νομίζω ότι ένα βασικό πρόβλημα που έχουμε τόσο στη συνεννόηση όσο και στην αντίληψη κάποιων πραγμάτων, είναι η εννοιολογία των λέξεων. Όταν χρησιμοποιούμε μία λέξη, δεν είναι βέβαιο ότι και ο συνομιλητής μας την αντιλαμβάνεται το ίδιο. Και προσπαθούμε να αναλύσουμε κάτι σε μία συζήτηση, υπάρχει μία διαφωνία, χωρίς ουσιαστικά να μιλάμε για το ίδιο πράγμα, ή μιλάμε για το ίδιο πράγμα, χωρίς όμως να το καταλαβαίνουμε...

Προσπαθώ πολύ καιρό να βρω εννοιολογία για μερικές λέξεις, αλλά διαπίστωσα ότι σε διαφορετικά λεξικά, αναλύεται διαφορετικά η έννοια της κάθε λέξης... Δεν ξέρω τελικά αν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη, 'σωστή' εννοιολογία, ή αν απλά ο καθένας έχει την δική του...

Για παράδειγμα, η λέξη έξυπνος τι σημαίνει; Μία απάντηση είναι: «έξυπνος είναι αυτός που πράττει έξυπνα». Δεν διαπράττουμε όμως λογικό σφάλμα, αφού έχουμε γνώμονα την λέξη «πράξη»; άλλη απάντηση είναι: «η εξυπνάδα έγκειται στις επιλογές». Βέβαια, αυτό είναι συνήθως απότοκο διδακτής παιδείας, αφού εκεί έγκειται η ιεράρχηση στόχων-επιλογών και η πειθαρχία σ’ αυτά. Αλλά πάλι είναι σαν να απέχω ψύχραιμα από το άμεσο, επιδιώκοντας μακροπρόθεσμο όφελος. Βρήκα πολλές και διαφορετικές αναλύσεις για την εννοιολογία της λέξης 'έξυπνος'. Για να πω την αλήθεια, καμία δεν με κάλυψε.. Γιατί νομίζω πως απλά εγώ έχω αλλιώς την έννοια μέσα στο μυαλό μου...
Έτσι λοιπόν καταλήγοντας πιστεύω ότι μας έχουν οδηγήσει να χάσουμε την μαγεία της γλώσσας μας, με αποτέλεσμα να είναι δύσκολη ακόμα και η πιο απλή συζήτηση μεταξύ μας. Γιατί δεν μπορεί, η ελληνική γλώσσα είναι θησαυρός... Σίγουρα η εννοιολογία είναι συγκεκριμένη, απλά τη μάθαμε ο καθένας τόσο διαφορετικά...