ΡΟΛΟΪ

Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

Η ΑΡΧΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΗΜΙΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ

Πολλές φορές οι ερωτήσεις των ανθρώπων που αρχίζουν να ενδιαφέρονται για κάτι παραπάνω από τα καθημερινά προβλήματα επιβίωσης, που θέλουν να ανοίξουν λίγο παραπάνω το μυαλό τους και να αναλύσουν λίγο περισσότερο την καθημερινότητα τους είναι ίδιες। Είναι πολλα τα χρόνια που αφιέρωσα προσπαθώντας να βοηθήσω και να απαντώ σε αυτά τα ερωτήματα, έτσι παρακολουθώντας αυτό το χώρο και διαβάζοντας όλα αυτά τα ωραία πράγματα που γράφεται νιώθω ότι ο κόπος μου δεν πήγε χαμένος και ότι κάποιοι τουλάχιστον άνοιξαν τα φτερά τους και διεύρηναν τους ορίζοντες της σκέψης τους, βέβαια τα ερωτήματα δεν τελειώνουν ποτέ και αυτό γιατί κάθε απάντηση δημιουργεί νέα ερωτήματα, όμως αυτό δεν διαμορφώνει και την διαφορά του γνωστικού πεδίου του κάθε ενός από εμάς; το ερώτημα βέβαια που δημιουργείται άμεσα σε όλους είναι ωραία αλλά που θα βρούμε τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα; Εδώ είναι που χρειάζεται αυτός ο περιβόητος (κύκλος εμπιστοσύνης) και η γενική μελέτη που συγριτικά και μόνο μας δίνει κάποιες απαντήσεις που πρέπει να συζητιούνται για να πλησιάσουμε στην αλήθεια και εκεί που δεν υπάρχουν απαντήσεις εμπιστεύ σου τον εαυτό σου είσαι αρκετά δυνατός, αλλά ακόμα και αν κάνεις λάθος θα κριθείς για αυτό που είσαι και όχι για αυτό που σε μάθανε να είσαι। Θετικές σκέψεις όμορφο και αληθές αλλά πώς; όπως έλεγε και κάποιος άλλος (η πίστη σου σε έσωσε) ξεκινήστε λοιπόν να πιστεύετε στον εαυτό σας χωρίς να σας επιρεάζουν πρόσωπα και γεγονότα και τότε θα υπάρξουν και θετικές σκέψεις διότι δεν θα υπάρχει κανένας και τίποτα για να σας επιρεάσουν αρνητικά, μην ξεχνάται ότι ο χρόνος είναι σύμαχος και καλός σύμβουλος και έρχετε η ώρα που θα υπάρχει μεγάλο πλεόνασμα από αυτόν για να ξαναρχίσουμε μερικές καλές συζητήσεις που ελπίζω ότι θα λύσουν πολλές απορείες και ίσως και πολλά προβλήματα υπομονή λοιπόν

1 σχόλιο:

  1. Πράγματι είναι πολλά τα χρόνια που αφιέρωσες, να απαντάς ερωτήματα, να βοηθάς ανθρώπους να γνωρίσουν αυτό που έχουν μέσα τους κι έτσι δεν πήγε χαμένη η γνώση σου.. Γιατί έχεις προσφέρει πολλά και σε πολλούς.. Πολλές φορές μιλάς αινιγματικά.. Ακόμα πολλές φορές δυσκολεύομαι να καταλάβω αυτό που εννοείς. Συχνά το καταλαβαίνω μετά από καιρό.
    Ξέρεις τι φοβάμαι; αυτό ακριβώς που λες. Ότι αν κάνω ένα λάθος δεν θα κριθώ για αυτό που με έμαθαν να είμαι, αλλά για αυτό που είμαι...Αλλά πόσο απέχουν τελικά αυτά τα δύο;...
    Να ήξερα αυτά που ξέρω τώρα, τότε που ο χρόνος των συζητήσεων μας ήταν άπλετος.. Θα είχα εκμεταλλευτεί τόσο διαφορετικά τις γνώσεις σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή