«Ένα γνωρίζω, πως δεν γνωρίζω τίποτε. (Εν οίδα ότι ουδέν οίδα).»
Σωκράτης
Πόσα ήξεραν οι αρχαίοι πρόγονοι μας... Ο Σωκράτης από τους αγαπημένους μου... Από τα λίγα βιβλία του σχολείου που έχω κρατήσει... Αγαπημένο ρητό... Πόση σοφία κρύβει... Ένας σοφός να αναγνωρίζει πως δεν γνωρίζει τίποτα...
Γιατί η εκπαίδευση είναι εξαιρετικό πράγμα. Αλλά ότι αξίζει να μάθουμε, δυστυχώς δεν μπορεί να διδαχθεί...
Μόνο η ζωή και οι εμπειρίες της μπορούν να μας διδάξουν, κάθε μέρα και κάτι καινούριο. Κάθε μέρα και κάτι διαφορετικό. Που όσες γνώσεις κι αν έχουμε, τίποτα δεν μπορούμε να προβλέψουμε, να αποφύγουμε... Γιατί υπάρχει ένας παράγοντας μη μετρήσιμος, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην οικονομική θεωρία 'απρόβλεπτος παράγοντας'. Κι αυτός είναι ο άνθρωπος. Και τα συναισθήματά του. Και οι αντιδράσεις που πηγάζουν και προκαλούνται μέσα από αυτά.. Που αν δεν υπήρχαν όμως αυτά ο κόσμος μας θα ήταν τελείως διαφορετικός... Το θέμα είναι πόσο αφήνουμε αυτά τα συναισθήματα, αυτά τα 'θέλω' μας, να επηρεάζουν τη ζωή μας και τη λογική μας... Και πόσο αν καταπιέσεις σε ένα λαό αυτά τα 'θέλω' του, θα επαναστατήσει... Γιατί όλες οι επαναστάσεις θεωρητικά μέσα από συναίσθημα δεν ξεκίνησαν; Εάν δεν ήταν στημένες από κάποιους άλλους... Κι εδώ μπαίνει η περίφημη 'συνομωσιολογία'... Αλλά ακόμα και στημένες να ήταν από κάποιους, ώθησαν τα συναισθήματα των πολλών ώστε να εξαγριωθούν και να κάνουν μία επανάσταση... Κάποιοι λοιπόν με τη λογική, την ψυχρή λογική, κυβερνούν τις ζωές των περισσοτέρων ανθρώπων, βασιζόμενοι στο συναίσθημά τους... Το οποίο όμως ποτέ δεν μπορούν με ακρίβεια να γνωρίζουν πως θα εξελιχθεί, εξ ου και ονομάζεται 'απρόβλεπτος παράγοντας'... Και παρ' όλο που όλες οι επιστήμες την ψυχολογία τη θεωρούν υποδεέστερη και δεν δέχονται πολλές έννοιες, όλες οι επιστήμες βασίζονται και πάνω στην ψυχολογία... Συναίσθημα λοιπόν ή λογική; Μάλλον λογική με συναίσθημα ή συναίσθημα με λογική. Αλλά έχω την αίσθηση ότι δεν μπορούν να λειτουργήσουν συνδυαστικά. Απλά νομίζω ότι πρέπει να λειτουργούμε στην περισσότερη ζωή μας με γνώμονα τη λογική και πού και πού να αφήνουμε και το συναίσθημα να κυριεύει τις στιγμές μας... Από την άλλη όμως αυτό μου μοιάζει μια καταπιεσμένη ζωή... Βλέποντας όμως κατεστραμένους ανθρώπους γύρω μου, κατεστραμένες ζωές, που προσπαθούν να ορθοποδήσουν ξανά από την αρχή, συνειδητοποιώ πως άφησαν τη ζωή τους έρμαιο των συναισθημάτων τους και κατέληξαν να είναι άδειοι... Να έχουν κάνει λάθη, που άλλοτε δύναται να διορθωθούν και άλλοτε όχι... Είτε γιατί οι ίδιοι ακολούθησαν τα 'θέλω' της στιγμής είτε εκβιάστηκαν συναισθηματικά από ανθρώπους που αγαπούσαν κι έκαναν κάτι που οι ίδιοι δεν ήθελαν... Και αυτές οι επιλογές που δεν ήταν βάση λογικής, δημιούργησαν ντόμινο καταστροφών... Αρχίζω λοιπόν σιγά σιγά να καταλαβαίνω γιατί λέμε ότι το συναίσθημα είναι παρενέργεια του εγκεφάλου μας....
Σωκράτης
Πόσα ήξεραν οι αρχαίοι πρόγονοι μας... Ο Σωκράτης από τους αγαπημένους μου... Από τα λίγα βιβλία του σχολείου που έχω κρατήσει... Αγαπημένο ρητό... Πόση σοφία κρύβει... Ένας σοφός να αναγνωρίζει πως δεν γνωρίζει τίποτα...
Γιατί η εκπαίδευση είναι εξαιρετικό πράγμα. Αλλά ότι αξίζει να μάθουμε, δυστυχώς δεν μπορεί να διδαχθεί...
Μόνο η ζωή και οι εμπειρίες της μπορούν να μας διδάξουν, κάθε μέρα και κάτι καινούριο. Κάθε μέρα και κάτι διαφορετικό. Που όσες γνώσεις κι αν έχουμε, τίποτα δεν μπορούμε να προβλέψουμε, να αποφύγουμε... Γιατί υπάρχει ένας παράγοντας μη μετρήσιμος, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην οικονομική θεωρία 'απρόβλεπτος παράγοντας'. Κι αυτός είναι ο άνθρωπος. Και τα συναισθήματά του. Και οι αντιδράσεις που πηγάζουν και προκαλούνται μέσα από αυτά.. Που αν δεν υπήρχαν όμως αυτά ο κόσμος μας θα ήταν τελείως διαφορετικός... Το θέμα είναι πόσο αφήνουμε αυτά τα συναισθήματα, αυτά τα 'θέλω' μας, να επηρεάζουν τη ζωή μας και τη λογική μας... Και πόσο αν καταπιέσεις σε ένα λαό αυτά τα 'θέλω' του, θα επαναστατήσει... Γιατί όλες οι επαναστάσεις θεωρητικά μέσα από συναίσθημα δεν ξεκίνησαν; Εάν δεν ήταν στημένες από κάποιους άλλους... Κι εδώ μπαίνει η περίφημη 'συνομωσιολογία'... Αλλά ακόμα και στημένες να ήταν από κάποιους, ώθησαν τα συναισθήματα των πολλών ώστε να εξαγριωθούν και να κάνουν μία επανάσταση... Κάποιοι λοιπόν με τη λογική, την ψυχρή λογική, κυβερνούν τις ζωές των περισσοτέρων ανθρώπων, βασιζόμενοι στο συναίσθημά τους... Το οποίο όμως ποτέ δεν μπορούν με ακρίβεια να γνωρίζουν πως θα εξελιχθεί, εξ ου και ονομάζεται 'απρόβλεπτος παράγοντας'... Και παρ' όλο που όλες οι επιστήμες την ψυχολογία τη θεωρούν υποδεέστερη και δεν δέχονται πολλές έννοιες, όλες οι επιστήμες βασίζονται και πάνω στην ψυχολογία... Συναίσθημα λοιπόν ή λογική; Μάλλον λογική με συναίσθημα ή συναίσθημα με λογική. Αλλά έχω την αίσθηση ότι δεν μπορούν να λειτουργήσουν συνδυαστικά. Απλά νομίζω ότι πρέπει να λειτουργούμε στην περισσότερη ζωή μας με γνώμονα τη λογική και πού και πού να αφήνουμε και το συναίσθημα να κυριεύει τις στιγμές μας... Από την άλλη όμως αυτό μου μοιάζει μια καταπιεσμένη ζωή... Βλέποντας όμως κατεστραμένους ανθρώπους γύρω μου, κατεστραμένες ζωές, που προσπαθούν να ορθοποδήσουν ξανά από την αρχή, συνειδητοποιώ πως άφησαν τη ζωή τους έρμαιο των συναισθημάτων τους και κατέληξαν να είναι άδειοι... Να έχουν κάνει λάθη, που άλλοτε δύναται να διορθωθούν και άλλοτε όχι... Είτε γιατί οι ίδιοι ακολούθησαν τα 'θέλω' της στιγμής είτε εκβιάστηκαν συναισθηματικά από ανθρώπους που αγαπούσαν κι έκαναν κάτι που οι ίδιοι δεν ήθελαν... Και αυτές οι επιλογές που δεν ήταν βάση λογικής, δημιούργησαν ντόμινο καταστροφών... Αρχίζω λοιπόν σιγά σιγά να καταλαβαίνω γιατί λέμε ότι το συναίσθημα είναι παρενέργεια του εγκεφάλου μας....
ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΒΡΙΣΚΩ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΣΩΣΤΗ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΠΟΥ ΚΑΝΕΤΕ Κ ΚΡΑΤΩ ΠΟΛΥ ΕΝΤΟΝΑ ΤΗΝ ΦΡΑΣΗ .ΣΑΦΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΟΦΕΣ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ.ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΜΩΣ ΚΑΤΙ, ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΟ,ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΑΛΛΟΙ ΕΙΤΕ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΙΤΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΓΛΩΣΣΑ ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΤΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΠΟΥ ΣΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΗΣ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟΝ ΣΩΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΑΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΝΑΠΑΝΤΑΤΗΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΑΣΑΝΙΖΟΥΝ.ΑΥΤΗ ΛΟΙΠΟΝ Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΗΝ ΔΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΛΥΣΕΙ ΤΟΝ ΓΡΙΦΟ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΛΥΣΕΙ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ.ΑΡΚΕΙ ΒΕΒΑΙΑ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΓΙΑΤΙ ΤΕΛΙΚΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΑΣ ΣΥΜΜΑΧΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΑΣ Κ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΑ ΝΑ ΤΟΝ ΑΦΟΥΓΚΡΑΣΤΟΥΜΕ.ΑΡΑ Η ΛΥΣΗ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΜΑΣ ΑΤΟΜΙΚΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ.ΑΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΣ ΓΙΝΟΥΜΕ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΠΥΡΑΜΙΔΑΣ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΥΤΟΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗ.ΑΝ ΟΛΟΙ ΤΟ ΚΑΤΑΚΤΗΣΟΥΜΕ ΑΤΟΜΙΚΑ ΤΟΤΕ ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΜΑΣ ΘΑ ΕΞΕΛΙΧΘΟΥΝ ΑΓΓΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ ΖΩΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΒΕΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ ΝΑ ΤΟΝ ΑΝΑΚΑΛΥΨΟΥΜΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΛΗΘΙΝΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΩΣΑΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΒΗΜΑ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΩ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΣΑΣ ΧΩΡΙΣΤΑ!