Κάποιος με ρώτησε προχθές αν υπάρχει ευτυχισμένη ζωή... Αυθόρμητα απάντησα πως όχι. Η ζωή μας είναι στιγμές... Υπάρχουν στιγμές ευτυχίας και στιγμές δυστυχίας. Πολλές φορές η διάρκεια μπορεί να είναι μεγαλύτερη σε κάποιο από τα δύο, αλλά και πάλι στιγμές είναι. Η ζωή μας είναι στιγμές εμπειριών... Κι αυτές οι εμπειρίες μας προσφέρουν γνώση... Η γνώση λοιπόν δεν αποκτιέται μόνο με τη μελέτη, αλλά κυρίως από τις εμπειρίες της ζωής μας, της ζωής των γύρω μας...
Αρκεί πολλές φορές μια καλή παρέα, λίγο ποτό και λίγη καλή διάθεση για να γεμίσει ο χώρος από γέλιο... Για να υπάρξει μία στιγμή λοιπόν που θα μας προσφέρει γνώση. Τη γνώση του να περνάμε καλά με τα πιο απλά... Του να γελάμε χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος...
Τύχη ή επιλογή, δεν ξέρω... Ίσως λίγο και από τα δύο.. Τύχη η γνωριμία, επιλογή η συνέχιση της επαφής... Τύχη ότι κάποιος κάποτε επέλεξε να μείνει στην ίδια τάξη από έρωτα κι έπειτα να επιλέξει να αλλάξει πλεύση, πηγαίνοντας αλλού και γνωρίζοντας κάποιον που χάραξε τις ζωές μας... Τύχη; Μία επιλογή για άλλους λόγους, που κατέληξε αλλού, που κάποτε δεν μπορούσαμε να το φανταστούμε... Τότε αυτή η επιλογή είχε φέρει στιγμές δυστυχίας, θεωρώντας πως σαφώς ήταν λάθος επιλογή... Σήμερα, με τα δεδομένα που υπήρξαν και με την εξέλιξη των πραγμάτων, ήταν μία λάθος επιλογή που έφερε ένα όμορφο αποτέλεσμα και εμπεριέχει στιγμές ευτυχίας... Δεν μπορώ να καταλήξω λοιπόν αν είναι τύχη ή επιλογή η πορεία της ζωής μας... Σ'αυτό που καταλήγω με βεβαιότητα πια είναι ότι όταν συμβαίνει κάτι άσχημο, δεν πρέπει να επικεντρωνόμαστε σ' αυτό, γιατί κανείς μας δεν ξέρει την εξέλιξη των πραγμάτων στο μέλλον και κατά πόσο αυτό που μας προσφέρει στιγμές δυστυχίας τώρα, θα μας προσφέρει στιγμές ευτυχίας στο μέλλον... Γιατί τίποτα δεν είναι στάσιμο... Στιγμές είναι... Κι οι στιγμές περνάνε. Είτε καλές είτε κακές... Απλώς στιγμές εμπειριών, που πρέπει να τις ζούμε...
Αρκεί πολλές φορές μια καλή παρέα, λίγο ποτό και λίγη καλή διάθεση για να γεμίσει ο χώρος από γέλιο... Για να υπάρξει μία στιγμή λοιπόν που θα μας προσφέρει γνώση. Τη γνώση του να περνάμε καλά με τα πιο απλά... Του να γελάμε χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος...
Τύχη ή επιλογή, δεν ξέρω... Ίσως λίγο και από τα δύο.. Τύχη η γνωριμία, επιλογή η συνέχιση της επαφής... Τύχη ότι κάποιος κάποτε επέλεξε να μείνει στην ίδια τάξη από έρωτα κι έπειτα να επιλέξει να αλλάξει πλεύση, πηγαίνοντας αλλού και γνωρίζοντας κάποιον που χάραξε τις ζωές μας... Τύχη; Μία επιλογή για άλλους λόγους, που κατέληξε αλλού, που κάποτε δεν μπορούσαμε να το φανταστούμε... Τότε αυτή η επιλογή είχε φέρει στιγμές δυστυχίας, θεωρώντας πως σαφώς ήταν λάθος επιλογή... Σήμερα, με τα δεδομένα που υπήρξαν και με την εξέλιξη των πραγμάτων, ήταν μία λάθος επιλογή που έφερε ένα όμορφο αποτέλεσμα και εμπεριέχει στιγμές ευτυχίας... Δεν μπορώ να καταλήξω λοιπόν αν είναι τύχη ή επιλογή η πορεία της ζωής μας... Σ'αυτό που καταλήγω με βεβαιότητα πια είναι ότι όταν συμβαίνει κάτι άσχημο, δεν πρέπει να επικεντρωνόμαστε σ' αυτό, γιατί κανείς μας δεν ξέρει την εξέλιξη των πραγμάτων στο μέλλον και κατά πόσο αυτό που μας προσφέρει στιγμές δυστυχίας τώρα, θα μας προσφέρει στιγμές ευτυχίας στο μέλλον... Γιατί τίποτα δεν είναι στάσιμο... Στιγμές είναι... Κι οι στιγμές περνάνε. Είτε καλές είτε κακές... Απλώς στιγμές εμπειριών, που πρέπει να τις ζούμε...
exeis poly dikio. oi empeiries ths zwhs mas einai autes pou mas prosferoun th gnosi. osa diplomata ki an exeis an sou leipei h empeiria, den exeis tipota!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυάου! Πρέπει να είσαι πολύ ερωτευμενος για να επιλέξεις να μείνεις στην ίδια τάξη για τον ερωτά σου! Αναρωτιέμαι οι γονείς του/της το έμαθαν ποτέ και τι έγινε τελικά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, πράγματι μεγάλος έρωτας... που για χάρη του συνήθως κάνουμε ακραία πράγματα... Και ναι, φυσικά οι γονείς του το έμαθαν, γιατί ήταν πάντα άνθρωπος που αναλάμβανε τις συνέπεις των πράξεών του. Και αυτόν τον άνθρωπο τον παντρεύτηκα πολλά χρόνια αργότερα...και είμαστε ακόμα μαζί... για πάντα... γιατί ένας άνθρωπος που είναι ικανός να κάνει κάτι τέτοιο για σένα, είναι ικανός να κάνει τα πάντα... Κι έναν τέτοιο άνθρωπο δεν θα ήθελα με τίποτα να τον χάσω... Και θα είμαι μαζί του όποια τρέλα κι αν κάνει...ότι συνέπειες κι αν υπάρχουν... γιατί ο έρωτας έγινε αγάπη... και στην αγάπη μένεις και στα δύσκολα...
ΑπάντησηΔιαγραφή