ΡΟΛΟΪ

Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Ο χαρακτήρας μας διαμορφώνει τη 'μοίρα' μας;;...

Σε μια συζήτηση που είχαμε προχθές προβληματίστηκα πολύ... Αλήθεια ο χαρακτήρας μας διαμορφώνει τη 'μοίρα' μας; Το 'πεπρωμένο' μας; τη ζωή μας;... Δεν είναι και πολύ παράξενο. Με λίγη σκέψη παραπάνω μοιάζει πολύ σοφό... Γιατί αν δεν ήμασταν αυτό που είμαστε, δεν θα είχαμε και τη ζωή που έχουμε. Αν είχαμε άλλο χαρακτήρα, θα είχαμε κάνει άλλες επιλογές, άρα θα είχαμε άλλη ζωή...
Δεν έχω καταφέρει στ' αλήθεια να ξεχωρίσω και να καταλάβω τη διαφορά του χαρακτήρα από την προσωπικότητα. Πάντως σίγουρα ο χαρακτήρας μας, είναι υπεύθυνος για τις επιλογές μας και για τη διαμόρφωση της ζωής μας. Πάντα θεωρούσα τον εαυτό μου επιφυλακτικό. Δεν είχα φανταστεί ποτέ πως ο χαρακτηρισμός που θα μου έδινε κάποιος που με ξέρει είναι "αμυντική". Η αλήθεια όμως είναι πως όλη η στάση μου στη ζωή είναι αμυντική. Από τι αμύνομαι δεν ξέρω. Ίσως η άμυνα υπάρχει από το φόβο του να μην πληγωθώ. Σίγουρα η στάση της ζωής μας και η 'ετικέτα' του χαρακτήρα μας είναι επακόλουθο των εμπειριών μας. Διαμορφώνουμε το χαρακτήρα μας θεωρώ από τις καταστάσεις που βιώνουμε από τη στιγμή που γίνεται η σύλληψή μας... Δεν είναι τυχαίο που όσοι ξέρουν κάτι παραπάνω από ψυχολογία φωνάζουν πως η γυναίκα στην περίοδο της εγκυμοσύνης πρέπει να είναι ήρεμη και χαρούμενη γιατί όλα τα συναισθήματα μεταφέρονται και στο παιδί. Ο χαρακτήρας γεννιέται λένε. Εντάξει ξέρω πως είναι νωρίς ίσως να μιλήσουμε για γεννετική ή ακόμα και προγεννετική ψυχολογία, αλλά το θεωρώ χρέος μας πού και πού να αναφερόμαστε σε αυτό. Χρέος για τα παιδιά που φέρνουμε στον κόσμο και πασχίζουμε να τους προσφέρουμε ότι καλύτερο για μια ευτυχισμένη ζωή. Να τους προσφέρουμε τα καλύτερα εφόδια και να διαμορφώσουμε τους καλύτερους δυνατούς χαρακτήρες. Πόσοι όμως από εμάς γνωρίζουμε ότι τα καλύτερα εφόδια δεν είναι οι σπουδές ή οι καλοί τρόποι, αλλά ο χαρακτήρας που τους 'προσφέρουμε';  Κι ότι η διαμόρφωση ενός χαρακτήρα ξεκινάει πριν ακόμα κι από τη σύλληψη; Ξέρω και κατανοώ ότι για πολλούς φαίνεται τρελό, παρανοϊκό, αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς είναι η αλήθεια. Ήθελα να το αναφέρω γιατί η γνώση καλό είναι να υπάρχει και αν την αρνηθούμε, θα είναι επιλογή μας. Ο χαρακτήρας του καθενός μας θα κρίνει τι θα κρατήσει από τις γνώσεις και τι θα πετάξει. Σε ποιον κόσμο θα επιλέξει να ζει ή σε ποιο συννεφάκι και με ποιες συνθήκες...Γιατί εμείς και μόνο εμείς με τις επιλογές μας διαμορφώνουμε τις συνθήκες της ζωής μας...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου