Εν αναμονή του χειμώνα

Μετά από πολύ καιρό απουσίας και αφού οι διακοπές έχουν τελειώσει προ πολλού και οι αλλαγές στη ζωή μας μεγάλες, ψάχνω μέρες τρόπο να επανέλθω... Η αλήθεια είναι πως είναι πολύ δύσκολη η θεματολογία και ο χρόνος για συζητήσεις και για ψάξιμο ελάχιστος πια... Σ' αυτό το blog όταν δημιουργήθηκε, σκοπός μέσα στο μυαλό μου ήταν να αγγίξουμε θέματα λίγο... πως να το πω...λίγο διαφορετικά.. ή μάλλον καλύτερα από διαφορετική σκοπιά... Αυτό που κάνουμε κι όταν είμαστε παρέα. Αναλύουμε ένα καθημερινό θέμα από μία άλλη σκοπιά, που για πολλούς μπορεί να είμαστε και τρελοί...

Αέναη μάχη λογικής και συναισθήματος...

Σε μία παλιότερη συζήτηση είχαμε κάνει λίγη ανάλυση σχετικά με τα 'θέλω' μας και πώς τα χειριζόμαστε. Αυτές τις μέρες επανήλθε σαν απορία μου... Τι σχέση έχουν τα θέλω μας με τη λογική μας και πόσο η λογική μπορεί να τα καταπολεμήσει, να τα ελέγξει;...

Η ανάλυση της φιλίας από ψυχολογική πλευρά...

Φιλία: Ένα εξαιρετικό και οικουμενικό συναίσθημα που μας συνοδεύει από τα πρώτα βήματα της ζωής μας. Οι επιστήμονες μόλις τώρα άρχισαν να τη μελετούν. Σας παρουσιάζουμε τα αποτελέσματα των ερευνών τους.

Να γιατί είναι θησαυρός

Κοντά στους φίλους μας αισθανόμαστε ευχάριστα, η διάθεσή μας βελτιώνεται και οι στενοχώριες εξαφανίζονται μονομιάς. Οι κοινωνιολόγοι διακρίνουν τρεις κατηγορίες φίλων και πέντε στάδια εξέλιξης.

Υποσυνείδητο Επιτυχίας

Πολύ συχνά αναφερόμαστε σε θετικές σκέψεις, σε θετική ενέργεια... Κάθε τόσο το ξεχνάμε, κάθε τόσο το παλεύουμε... Είναι πράγματι πολύ σημαντικό να σκεφτόμαστε θετικά, να εκπέμπουμε θετική ενέργεια, κι επειδή όπως μου είπε και μία ψυχή προχθές, "Ο Ιούνιος φέτος θα μας πάει καλά σε όλα! Σε όλα όμως!" κι επειδή έχουμε ανάγκη να σκεφτόμαστε θετικά, όχι μόνο για τον Ιούνιο, αλλά γενικότερα, αλλά επειδή γενικώς επικρατεί ένα κλίμα διαφορετικό, στο οποίο με κάθε τρόπο προσπαθούν να μας κάνουν απαισιόδοξους, σε πείσμα όλων αυτών, εμείς προσπαθούμε να κάνουμε πράξεις αυτές τις λιγοστές γνώσεις που έχουμε την τύχη να γνωρίζουμε. Για αυτό κάθε φορά που βρίσκω κάτι που μου μοιάζει ενδιαφέρον, σας το παραθέτω,διατηρώντας πάντα τις επιφυλάξεις μου για την ορθότητά τους....

Ο χαρακτήρας μας διαμορφώνει τη 'μοίρα' μας;;...

Σε μια συζήτηση που είχαμε προχθές προβληματίστηκα πολύ... Αλήθεια ο χαρακτήρας μας διαμορφώνει τη 'μοίρα' μας; Το 'πεπρωμένο' μας; τη ζωή μας;... Δεν είναι και πολύ παράξενο. Με λίγη σκέψη παραπάνω μοιάζει πολύ σοφό... Γιατί αν δεν ήμασταν αυτό που είμαστε, δεν θα είχαμε και τη ζωή που έχουμε. Αν είχαμε άλλο χαρακτήρα, θα είχαμε κάνει άλλες επιλογές, άρα θα είχαμε άλλη ζωή...

Η γνώση είναι δύναμη

Υπάρχει γενετικό μυστικό για μια ευτυχισμένη ζωή; Έτσι ισχυρίζεται μια νέα επιστημονική έρευνα

που υποστηρίζει ότι μερικοί άνθρωποι είναι τελικά γεννημένοι για να ευτυχήσουν, καθώς εντόπισε ένα «γονίδιο της ευτυχίας», το οποίο κάνει τους ανθρώπους εκ γενετής πιο ικανοποιημένους στη ζωή τους.

Θετικές σκέψεις

Μιλάμε διαρκώς για θετικές σκέψεις. Μα όταν μας συμβαίνει κάτι δυσκολευόμαστε πολύ να το εφαρμόσουμε. Το θέμα είναι να το δουλέψουμε μέσα μας, ώστε να καταφέρουμε την επόμενη φορά που θα μας συμβεί κάτι δυσάρεστο, να έχουμε πιο θετικό τρόπο αντιμετώπισης.

Η μουσική διεγείρει τον εγκέφαλο

Ψυχοσωματικά συμπτώματα

Μια ψυχαναλυτική ματιά σε δύο δημοφιλείς παιδικές ταινίες: 'Νέμο' και 'Κοραλάιν'

Πάντα συζητούσαμε τα νοήματα που περνάνε μέσα από τις ταινίες είτε είναι για παιδιά είτε για ενηλίκους, και πάντα ψάχνουμε πολύ τι ταινία θα δει το παιδί μας (όσο περνάει από το χέρι μας ακόμα), προσπαθώντας να θέσουμε τις καλύτερες δυνατές βάσεις. Εντυπωσιάστηκα πραγματικά όταν διάβασα το παρακάτω άρθρο για αυτές τις δύο παιδικές ταινίες και το τι μηνύματα περνάνε για τις σχέσεις γονιών - παιδιών... Τώρα το γιατί σε αρκετές ταινίες παρουσιάζεται όλο και πιο συχνά η μονογονεϊκή οικογένεια, είναι ένα άλλο θέμα, μεγάλης συζήτησης.....

Πόσο σωστό είναι να 'σβήνουμε' τις κακές αναμνήσεις;

Ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης του πόνου. Του ψυχολογικού πόνου. Διαφορετικές άμυνες. Ένας από αυτούς τους τρόπους είναι να διαγράφει από τη μνήμη του - όσο είναι δυνατόν - ότι τον έχει πονέσει, ότι τον έχει πληγώσει. Να το ξεχνάει. Σαν να μην το έζησε ποτέ.

Ο ρόλος των παραμυθιών στη ζωή μας..

Η επιρροή μας από τρίτους είναι και θέμα γονιδιακό;

Πόσες φορές δεν συζητάμε για ανθρώπους επιρρεπής και για ανθρώπους με σταθερό χαρακτήρα. Πόσες φορές δεν αναρωτιόμαστε γιατί κάποιοι επηρεάζονται πιο εύκολα από κάποιους άλλους. Βρήκα σ' ένα ομολογουμένως ενδιαφέρον site το παρακάτω άρθρο, το οποίο αναφέρει ότι ο επηρεαμός μας από τους τρίτους οφείλεται και στα γονίδιά μας:

Τι συμβολίζουν τα χρώματα

Κατά καιρούς έχουμε κάνει πολλές συζητήσεις σχετικά με τα χρώματα και το τι συμβολίζουν. Ομολογώ πως έψαξα πολύ αλλά δεν βρήκα πολλά πράγματα που να καλύπτουν και να αναλύουν τα όσα είχα στο μυαλό μου. Συγκέντρωσα μερικά από αυτά που πλησιάζουν χωρίς να είμαι σίγουρη ότι είναι όλα σωστά. Το κίτρινο ας πούμε, εγώ το είχα συνδέσει με το μίσος. Πουθενά δεν το βρήκα όμως να αναφέρεται σε αυτό.

Πώς καταπολεμάμε τις φοβίες μας;

Οι φοβίες είναι επίκτητο συναίσθημα. Όταν γεννιέται ένα παιδί δεν φοβάται κάτι. Ότι φοβίες δημιουργούνται, τις δημιουργούμε εμείς και ο περίγυρος. Τι γίνεται όμως όταν έχουν δημιουργηθεί φοβίες; Πώς καταπολεμούνται;

Ποίημα του Σουρή (ψυχογράφημα των ελλήνων)

Ήρθε το παρακάτω στο email και το παραθέτω αυτούσιο.
"Παιδιά δεν είμαι της ποίησης, αλλά ΚΑΤΙ βρήκα... απίστευτα επίκαιρο... μήπως και ήταν ο έλληνας από πάντα έτσι; Και μεις μιλάμε για τον παλιό καλό έλληνα...

Αποδοχή του εαυτού μας

Είχα μία συζήτηση πρόσφατα και μπήκα στη διαδικασία να αναρωτηθώ εάν η αποδοχή του εαυτού μας είναι καθαρά προσωπικό θέμα ή είναι συνάρτηση των γύρω μας. Γιατί αποδεχόμαστε τον εαυτό μας πιο εύκολα όταν η πορεία μας είναι συνάρτηση των δεδομένων του κοινωνικού συνόλου, ενώ όταν παρεκλίνουμε από τα στάνταρ η αποδοχή είναι πιο δύσκολη; Και μπαίνουμε στη διαδικασία ενοχών, ντρεπόμαστε για εμάς και τη ζωή μας, φοβόμαστε, αναρωτιόμαστε μήπως τελικά πράγματι οι υπόλοιποι έχουν δίκιο και κακώς ακολουθουμε τα θέλω μας και όχι τα πρέπει...

Ύπνωση

Αναφέρθηκε κάπου ο όρος ύπνωση κι επειδή νομίζω πως αρκετοί από εμάς δεν ξέρουμε και δεν καταλαβαίνουμε τι σημαίνει αυτό, μπήκα στη διαδικασία να ψάξω να βρω μερικά στοιχεία για την ύπνωση. Επειδή όμως δεν είμαι γνώστης του αντικειμένου, διατηρώ τις επιφυλάξεις μου για το πόσο ακριβή είναι αυτά. Βασίζομαι πως τις ανακρίβειες που πιθανόν θα υπάρξουν, θα τις αναφέρουν οι γνώστες της παρέας... Το μόνο που ξέρω με βεβαιότητα είναι πως η ύπνωση περιβάλλεται από ένα μυστήριο, τη συναντάμε σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας και μυστηρίου και φυσικά από τα περιβόητα 'μέντιουμ' που εκμεταλλευόμενοι την αφέλεια και την άγνοια των ανθρώπων, διαστρεβλώνουν εντελώς την πραγματικότητα...

Τι είναι η εκμετάλλευση; Αυτό που εμείς νιώθουμε ή αυτό που οι άλλοι πιστεύουν;

Εκμετάλλευση... Τι είναι η εκμετάλλευση και ποιος είναι ο ορισμός της; Ένα καλό θέμα, η ιδέα του οποίου ήρθε από την παρέα χθες βράδυ... Ήρθε απλά μέσα από μία συζήτηση για την καθημερινότητά μας... Από μία περιγραφή μιας κατάστασης που ο καθένας είχε διαφορετική άποψη και ο καθένας την έβλεπε διαφορετικά... Πόσο συχνά νιώθουμε ότι μας εκμεταλλεύονται ή νιώθουν οι άλλοι ότι τους εκμεταλλευόμαστε εμείς;

Οι παρενέργειες των φόβων μας...

Όλοι λίγο ή πολύ κρύβουμε μέσα μας φόβο... Φόβο για όταν πρέπει να πάρουμε μια απόφαση, του να κάνουμε κάτι ή όχι. Φόβο για τις συνέπειες της απόφασής μας. Άλλοι αυτό το φόβο τον έχουν πιο έντονο και άλλοι λιγότερο... Αναρωτιέμαι όμως γιατί θα πρέπει να φοβόμαστε τόσο πολύ όταν θέλουμε κάτι; Και εν τέλει πόσο σοβαρές μπορεί να είναι οι συνέπειες από κάτι που θα τολμήσουμε; Σκεφτήκαμε ποτέ πόσο σοβαρές μπορεί να είναι οι συνέπειες για κάτι όχι που κάναμε αλλά για κάτι που δεν κάναμε;...

Συνειδητό, υποσυνείδητο και ασυνείδητο...

Ομολογουμένως μετά από τόσες πληροφορίες της προηγούμενης ανάρτησης 'τι σου είναι ο άνθρωπος' καθώς και τη βαρύτητα των πληροφοριών μου ήταν πολύ δύσκολο να ξαναγράψω... Απλά διάβαζα και ξαναδιάβαζα και κάθε φορά ανακάλυπτα και κάτι καινούριο. Και ψάχνω να βρω τα κρυμμένα νοήματα και τις καλυμμένες πληροφορίες πίσω από κάθε λέξη... Επίσης η επόμενη ανακάλυψη ήταν πως οι απορίες και οι ερωτήσεις που δημιουργήθηκαν είναι πολύ περισσότερες από τις πληροφορίες.

ΤΙ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ

ΤΙ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Φράση δανεισμένη από τον Ελληνικό κινηματογράφο (η δε γυνή ίνα φοβείται τον άνδρα) τι σου είναι ο άνθρωπος, σήμερα είναι εδώ και αύριο δεν είναι. Εννοώντας ότι σήμερα ζει και αύριο δεν ζει (αθάνατη Ελληνική γλώσσα) άντε τώρα να μάθεις Ελληνικά. Έχουν άδικο όλοι οι λαοί του κόσμου, που όταν θέλουν να πουν ότι κάτι είναι πολύ δύσκολο, λένε – αυτά μοιάζουν Ελληνικά για μένα – όπως εμείς οι Έλληνες λέμε - αυτά είναι Κινέζικα – αντίστοιχα. Αλλά εν πάση περιπτώσει ας έλθουμε στο θέμα μας.

Σχετικά με το δυναμισμό μας...

Αναρωτιέμαι που οφείλεται η μη σταθερότητα του χαρακτήρα μας. Δεν ξέρω αν είναι η σωστή έκφραση, αλλά δεν αναφέρομαι στα συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα, τα οποία είναι λογικά. Αναφέρομαι σε εναλλαγές δυναμικότητας και αδυναμίας... Αφορμή μου έδωσε μια σημερινή συζήτηση με μια φίλη, η οποία ξέρω πολύ καλά πως διαθέτει έναν απίστευτο δυναμισμό.

Εννοιολογία των λέξεων

Νομίζω ότι ένα βασικό πρόβλημα που έχουμε τόσο στη συνεννόηση όσο και στην αντίληψη κάποιων πραγμάτων, είναι η εννοιολογία των λέξεων. Όταν χρησιμοποιούμε μία λέξη, δεν είναι βέβαιο ότι και ο συνομιλητής μας την αντιλαμβάνεται το ίδιο. Και προσπαθούμε να αναλύσουμε κάτι σε μία συζήτηση, υπάρχει μία διαφωνία, χωρίς ουσιαστικά να μιλάμε για το ίδιο πράγμα, ή μιλάμε για το ίδιο πράγμα, χωρίς όμως να το καταλαβαίνουμε...

Ποιος ο ρόλος της λογικής και του συναισθήματος στις αποφάσεις που λαμβάνουμε;

Πολλές φορές προσπαθούμε να βασίσουμε τις αποφάσεις μας σε λογικά επιχειρήματα και αντικειμενικά δεδομένα. Ωστόσο η διαδικασία λήψης αποφάσεων δεν είναι πάντοτε τόσο λογική όσο νομίζουμε ή όσο θα θέλαμε να είναι.

Ζώμεν γαρ ού ως θέλομεν, αλλ’ ως δυνάμεθα.

Ζώμεν γαρ ού ως θέλομεν, αλλ’ ως δυνάμεθα.
Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής
Πώς μπορείς να μη χρησιμοποιείς διαρκώς αρχαία ρητά, από τους πάνσοφους αρχαίους μας φιλόσοφους, ποιητές;... Αθάνατη αρχαία Ελλάδα...

Βιολογική ερμηνεία της προσωπικότητας

Είναι εντυπωσιακό ότι ετυμολογικά η λέξη «ψυχή» προέρχεται από το αρχαιοελληνικό ρήμα «ψύχω» ( «πνέω»), ότι αρχικό περιεχόμενο της έννοιας της ψυχής  υπήρξε η «πνοή», δηλαδή η βιολογική λειτουργία της αναπνοής, η οποία χαρακτηρίζει τους ζωντανούς οργανισμούς. Κατ αυτόν τον τρόπο και ο όρος έμψυχα όντα αναφέρεται ετυμολογικά στα όντα που έχουν την βιολογική λειτουργία της αναπνοής. Στον Όμηρο παρατηρείται πιθανά για πρώτη φορά στην αρχαιοελληνική γραμματεία, η απόδοση στον όρο ψυχή, χαρακτηριστικών της προσωπικότητας των ανθρώπων και νοητικών λειτουργιών όπως σκέψεις, αναμνήσεις, συναισθήματα, τα οποία «διατηρούνταν αναλλοίωτα», όταν μετά το τέλος της ζωής τους, οι άνθρωποι βρίσκονταν στα Ηλύσια Πεδία.
Σε αυτή την μικρή ιστορική αναδρομή, αναφέρει ο ψυχολόγος κ. Νικόλαος Βακόνδιος, βλέπουμε πόσο από την αρχή περιπλέχθηκαν οι έννοια της προσωπικότητας και του φιλοσοφικού, θρησκευτικού όρου της ψυχής.

Φυσιογνωμική ανάλυση...

Ξέρω πως ίσως είναι νωρίς να αναλύσουμε κάτι τέτοιο, αλλά είναι κάτι που πάντα μου άρεσε και ας είναι βουτιά στα βαθιά.. Ξέρω πως ίσως κάποιος δαγκώνεται και θα μου πει: "πρόσεχε τι γράφεις.." , αλλά θεωρώ πως δεν είναι κακό να κάνω μία απλή αναφορά, από στοιχεία που βρήκα, καθώς άλλωστε οι δικές μου γνώσεις πάνω σε αυτό το θέμα είναι πολύ περιορισμένες... Ίσως ήθελα να δώσω μια απάντηση σε κάποιον ότι για να προστατευτεί κάποιος από 'τον κόσμο', δεν χρειάζεται να είναι κακός ή πονηρός, γιατί τότε δεν θα είναι ο εαυτός του αν δεν το έχει. Και θα είναι αδύνατον να κάνει παρέα με ανθρώπους που δεν είναι έτσι, γιατί δεν θα τον θέλουν. Αυτό που σίγουρα μπορεί να βοηθήσει είναι να έχει την εξυπνάδα, την παρατηρητικότητα και τη γνώση ώστε να μπορεί να 'διαβάζει' ανθρώπους, ώστε να ξέρει τι να περιμένει και από ποιον...

Quae nocent, saepe docent

Quae nocent, saepe docent
" ό,τι πονάει, συχνά διδάσκει"

Ένα λατινικό ρητό...Είναι δυστυχώς ή ευτυχώς μια πικρή αλήθεια.. Ότι πονάει, συχνά διδάσκει... Απλά προφανώς πάσχουμε από τρόπους αντιμετώπισης του πόνου.. Θα έπρεπε να υπάρχει και για αυτό ένα παυσίπονο...

Από τι εξαρτάται η ζωή μας...

Αναρωτιέμαι αυτές τις μέρες από τι εξαρτάται η ζωή μας και η πορεία μας... Από τις επιλογές μας; από την τύχη μας; από τη 'μοίρα' μας; από τα κατάλοιπά μας; από τι; Εγώ νιώθω αυτές τις μέρες ότι η πορεία και το μέλλον της ζωής μας εξαρτάται από την απόφαση μερικών ανθρώπων...

Στιγμές εμπειριών

Κάποιος με ρώτησε προχθές αν υπάρχει ευτυχισμένη ζωή... Αυθόρμητα απάντησα πως όχι. Η ζωή μας είναι στιγμές... Υπάρχουν στιγμές ευτυχίας και στιγμές δυστυχίας. Πολλές φορές η διάρκεια μπορεί να είναι μεγαλύτερη σε κάποιο από τα δύο, αλλά και πάλι στιγμές είναι. Η ζωή μας είναι στιγμές εμπειριών... Κι αυτές οι εμπειρίες μας προσφέρουν γνώση... Η γνώση λοιπόν δεν αποκτιέται μόνο με τη μελέτη, αλλά κυρίως από τις εμπειρίες της ζωής μας, της ζωής των γύρω μας...

Εν οίδα ότι ουδέν οίδα

«Ένα γνωρίζω, πως δεν γνωρίζω τίποτε. (Εν οίδα ότι ουδέν οίδα).»
                                                                                                          Σωκράτης

Πόσα ήξεραν οι αρχαίοι πρόγονοι μας... Ο Σωκράτης από τους αγαπημένους μου... Από τα λίγα βιβλία του σχολείου που έχω κρατήσει... Αγαπημένο ρητό... Πόση σοφία κρύβει... Ένας σοφός να αναγνωρίζει πως δεν γνωρίζει τίποτα...
Γιατί η εκπαίδευση είναι εξαιρετικό πράγμα. Αλλά ότι αξίζει να μάθουμε, δυστυχώς δεν μπορεί να διδαχθεί...

ΤΥΧΗ Ή ΕΠΙΛΟΓΕΣ; Η ΖΩΗ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΕΠΙΛΟΓΩΝ ΜΑΣ Ή ΜΗΠΩΣ ΟΧΙ; (μέρος 1ο)

Από τα πρώτα στάδια της ζωής μας, καθημερινά καλούμαστε να πάρουμε πολλές αποφάσεις. Διαχειριζόμαστε καταστάσεις και παίρνουμε αποφάσεις. Άλλες είναι σημαντικές και άλλες εκ πρώτης όψης δεν φαίνονται να είναι σημαντικές.
Κάποιος πηγαίνει να διασκεδάσει ένα Σάββατο βράδυ. Στο χώρο που διασκεδάζει γνωρίζει τον άνθρωπο της ζωής του. Όλα καλά και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. Είναι θέμα τύχης η συνάντηση και η γνωριμία των δύο ανθρώπων ή μήπως θέμα επιλογής μαγαζιού διασκέδασης, ώρας και μέρας; Αν είναι θέμα τύχης κάποιος ρίχνει καλά τα ζάρια.

Η γνώση...

Επειδή κάποια ψυχή μου είπε όταν άνοιξα αυτό το blog ότι δεν είμαι εντάξει, έλεγα πως δεν θέλω να ξέρω, αλλά τελικά ήθελα... Ξέρει ότι χρόνια χρησιμοποιούσα το "μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι" και το προσπαθούσα... Αλλά τελικά συνειδητοποίησα ότι αν η γνώση δημιουργεί προβλήματα, σίγουρα η άγνοια δεν μπορεί να τα λύσει...
Έρχονται στιγμές που κλείνω τα μάτια και τα αφτιά, να μην βλέπω και να μην ακούω τίποτα...Αλλά τα πράγματα γύρω μου συμβαίνουν κι εγώ μένω αμέτοχη σε αυτά... Κι αυτό είναι μεγάλη ευθύνη... Και το να ξέρεις βοηθάει ίσως στο να βρεις λύση... Το να μην ξέρεις, απλά σε βάζει στον όχλο που λέει "εγώ δεν ήξερα τίποτα"... Και δεν ήθελα να ανήκω ποτέ μου στον όχλο... Οπότε ας γνωρίζω και ας προσποιούμαι πως δεν ξέρω, δεν είδα, δεν άκουσα...

Η ΦΙΛΙΑ ΜΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ

ΓΝΩΡΙΣΤΗΚΑΜΕ ΜΕΣΩ ΚΑΛΩΝ ΦΙΛΩΝ।ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΑΣ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΑΠΕΙ Η ΕΚΦΡΑΣΗ ΧΑΛΑΡΗ ΣΧΕΣΗ, ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ,ΕΥΤΥΧΩΣ, Η ΣΧΕΣΗ ΑΥΤΗ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ।ΝΙΩΘΩ ΤΥΧΕΡΗ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΠΡΩΤΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΚΟΥΜΠΑΡΑ। ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΠΕΡΝΑΤΕ ΔΥΣΚΟΛΑ,ΑΛΛΑ ΞΕΡΩ ΑΚΟΜΑ ΟΤΙ ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΣΑΙ ΕΚΕΙ ΓΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ,ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ, ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ।ΘΕΛΩ ΝΑ Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΧΑΡΙΖΕΙΣ,ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΥΟ, ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΡΧΕΣΑΙ ΚΑΙ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΣΧΟΛΕΙΣΤΕ। ΕΙΣΑΙ ΜΙΑ ΗΡΕΜΗ ΔΥΝΑΜΗ ΓΙΑ ΜΕΝΑ, ΚΑΘΕ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΓΙΑ ΜΕΝΑ, ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ।ΕΧΕΙ ΤΥΧΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΕΧΩ ΔΕΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΟΨΗ।\ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΟΥ, ΟΤΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΠΑΝΤΑ।

Τι ισχύει τελικά;

Μιλώντας στο τηλέφωνο με μία φίλη, έκανα μια διαπίστωση. "Με μπέρδεψες" μου είπε. Τη μία λέμε κάθε εμπόδιο για καλό, την άλλη το σύμπαν συνομωτεί για να πετύχουμε αυτό που θέλουμε, την άλλη ότι μπορεί και να μη συνομωτεί για αυτό που θέλουμε αλλά για αυτό που είναι καλύτερο για εμάς... Και ποιος καθορίζει άραγε τι είναι το καλύτερο; Και ναι, θετικές σκέψεις, αλλά πόσο εύκολο είναι αυτό όταν δεν προλαβαίνεις να πάρεις ανάσα;; Πράγματι είναι λίγο μπερδεμένα και πώς να εξηγήσω αυτά που σκέφτομαι; Ή μήπως δεν είναι και τόσο μπερδεμένα τελικά απλά η θεωρία από την πράξη απέχει πολύ; Γιατί όταν μιλάμε θεωρητικά, έξω από ένα πρόβλημα, μπορούμε και θετικές σκέψεις να κάνουμε και να δώσουμε ωραιότατες συμβουλές... Όταν όμως είμαστε μέσα, όταν έχουμε μπει για τα καλά στο χορό πόσα από αυτά που λέμε μπορούμε να τηρήσουμε;;... Δύσκολο... Τουλάχιστον όμως ξέρουμε τη θεωρία κι ίσως να καταφέρουμε να την κάνουμε πράξη.
Ίσως τελικά και να μην είναι τόσο αντιφατικά αυτά που γράφω... Απλά σε κάθε περίσταση ισχύει και κάτι διαφορετικό.. Ίσως απλά να θέλω πάντα να ελπίζω και η ελπίδα αυτή να βολεύει να κάνω συνδυασμούς θεωριών... Δεν ξέρω ειλικρινά...Εγώ είπαμε, βάζω το συναίσθημα που το έχω έντονο.. Κάποιος από την παρέα που ξέρει, ας βάλει τη γνώση... Γιατί κάποιος είχε πει 'no feelings'.. Ίσως αυτός λοιπόν να βλέπει πιο ξεκάθαρα από εμένα τα πράγματα...

Η ΑΡΧΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΗΜΙΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ

Πολλές φορές οι ερωτήσεις των ανθρώπων που αρχίζουν να ενδιαφέρονται για κάτι παραπάνω από τα καθημερινά προβλήματα επιβίωσης, που θέλουν να ανοίξουν λίγο παραπάνω το μυαλό τους και να αναλύσουν λίγο περισσότερο την καθημερινότητα τους είναι ίδιες। Είναι πολλα τα χρόνια που αφιέρωσα προσπαθώντας να βοηθήσω και να απαντώ σε αυτά τα ερωτήματα, έτσι παρακολουθώντας αυτό το χώρο και διαβάζοντας όλα αυτά τα ωραία πράγματα που γράφεται νιώθω ότι ο κόπος μου δεν πήγε χαμένος και ότι κάποιοι τουλάχιστον άνοιξαν τα φτερά τους και διεύρηναν τους ορίζοντες της σκέψης τους, βέβαια τα ερωτήματα δεν τελειώνουν ποτέ και αυτό γιατί κάθε απάντηση δημιουργεί νέα ερωτήματα, όμως αυτό δεν διαμορφώνει και την διαφορά του γνωστικού πεδίου του κάθε ενός από εμάς; το ερώτημα βέβαια που δημιουργείται άμεσα σε όλους είναι ωραία αλλά που θα βρούμε τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα; Εδώ είναι που χρειάζεται αυτός ο περιβόητος (κύκλος εμπιστοσύνης) και η γενική μελέτη που συγριτικά και μόνο μας δίνει κάποιες απαντήσεις που πρέπει να συζητιούνται για να πλησιάσουμε στην αλήθεια και εκεί που δεν υπάρχουν απαντήσεις εμπιστεύ σου τον εαυτό σου είσαι αρκετά δυνατός, αλλά ακόμα και αν κάνεις λάθος θα κριθείς για αυτό που είσαι και όχι για αυτό που σε μάθανε να είσαι। Θετικές σκέψεις όμορφο και αληθές αλλά πώς; όπως έλεγε και κάποιος άλλος (η πίστη σου σε έσωσε) ξεκινήστε λοιπόν να πιστεύετε στον εαυτό σας χωρίς να σας επιρεάζουν πρόσωπα και γεγονότα και τότε θα υπάρξουν και θετικές σκέψεις διότι δεν θα υπάρχει κανένας και τίποτα για να σας επιρεάσουν αρνητικά, μην ξεχνάται ότι ο χρόνος είναι σύμαχος και καλός σύμβουλος και έρχετε η ώρα που θα υπάρχει μεγάλο πλεόνασμα από αυτόν για να ξαναρχίσουμε μερικές καλές συζητήσεις που ελπίζω ότι θα λύσουν πολλές απορείες και ίσως και πολλά προβλήματα υπομονή λοιπόν

Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΘΕΛΗΣΗΣ

Τι σημαίνει η δύναμη της θέλησης; Και πόσες φορές δεν αναρωτιόμαστε πόσο πολύ θα πρέπει να θελήσουμε κάτι για να το πετύχουμε;; Ψάχνοντας για τη δύναμη της θέλησης βρήκα πολλά. Από ιστορίες απλών ανθρώπων που τα κατάφεραν ενώ δεν υπήρχαν ελπίδες μέχρι επιστημονικές έρευνες για τη δύναμη της θέλησης, θέληση και αυθυποβολή... Όμως βρήκα και μία ιστορία, 'παραμύθι', σε ένα παιδικό site που ομολογώ ότι μου άρεσε περισσότερο απ' όλα:

Παιχνίδια του μυαλού

Πόσες φορές δεν εναλλάσσονται τόσο γρήγορα οι σκέψεις μας, οι διαθέσεις μας, που αναρωτιόμαστε πως είναι δυνατόν; Νόμιζα πως το πάθαινα μόνο εγώ επειδή είμαι κυκλοθυμική. Όμως αφορμή για να γράψω για τα παιχνίδια του μυαλού μας μου έδωσε μια ψυχή προχθές.. Που το βράδυ μου έστειλε ένα απεγνωσμένο μήνυμα... Το πρωί μιλήσαμε λιγάκι... και το απόγευμα έλαβα ένα τηλεφώνημα μέσα στα γέλια... Πως είναι δυνατόν τη μία στιγμή να νιώθουμε τόσο δυνατοί και να πιστεύουμε ότι μπορούμε και έχουμε τη δύναμη να νικήσουμε τα πάντα και την άλλη στιγμή να νιώθουμε τόσο αδύναμοι;;; Τόσο απελπισμένοι;; Της είπα κάτι που δεν ξέρω αν θα συμφωνήσετε και οι υπόλοιποι μαζί μου... Το σύμπαν δεν συνωμοτεί για να πετύχουμε αυτό που θέλουμε, παρά μόνο αν είναι για το καλό μας... Αν όχι αντιστέκεται σθεναρά για να μας προστατέψει... Κι αν καμιά φορά πιέσουμε καταστάσεις για να τα καταφέρουμε, γυρίζει μπούμερανγκ... Έμαθα κάτι τόσα χρόνια.. Δεν ξέρω ίσως και να έχω λίγο μπερδέψει τις θεωρίες, αλλά από την εμπειρία της ζωής μου έμαθα να μην πιέζω καταστάσεις. Θέλω κάτι, το προσπαθώ, χωρίς να το πιέζω όμως... Αφήνομαι χαλαρά σ' αυτή την επιθυμία μου... Κι αν είναι να έρθει, θα έρθει... Αν όχι, τότε θα έρθει κάτι καλύτερο...

ΝΑ ΤΑ ΕΚΑΤΟΣΤΗΣΕΙΣ ΔΑΣΚΑΛΕ!!

Να τα εκατοστήσεις δάσκαλε! Να είσαι πάντα γερός και δυντατός, για να σε χαιρόμαστε όλοι εμείς που σ' αγαπάμε! Και όπως με πολύ χαρά διαπιστώνουμε όλοι μαζί, υπήρξε και ΜΙΑ φορά που έπεσες σε κάτι έξω! Μπορούμε να νικήσουμε το χρόνο και να παρατείνουμε τη διαύγεια του εγκεφάλου μας, εφόσον υπάρχει θέληση...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ! ! !

Η συνωμοσία του σύμπαντος

"Αν θέλεις κάτι πάρα πολύ, τότε όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το πετύχεις."

Πόσες φορές δεν ακούμε και δεν χρησιμοποιούμε αυτή τη φράση... Πόση δόση αλήθειας έχει αναρωτιέμαι και πόσο βασίζεται στην αυθυποβολή; Και πόσο δεν έρχεται σε κόντρα με το 'κάθε εμπόδιο για καλό;' Πόσες φορές έχουμε θελήσει όλοι μας κάτι πολύ και δεν έχει γίνει; Καλώς ή κακώς δεν ξέρω.. Συνωμοτεί άραγε όλο το σύμπαν για να πετύχουμε αυτό που θέλουμε ή λειτουργεί κάποιο μέρος του εγκεφάλου μας έτσι ώστε να γίνει αν πρέπει ή να μην γίνει αν είναι καλύτερο για εμάς;; Μήπως τελικά απλά εμείς οι ίδιοι με κάποιο 'μαγικό' τρόπο λειτουργίας του μυαλού μας καθορίζουμε το αν θα γίνει κάτι ή όχι;...

 

Ας μην πιέζουμε καταστάσεις

Πόσο συχνά δεν ακούμε ή δεν χρησιμοποιούμε οι ίδιοι την έκφραση: "Κάθε εμπόδιο για καλό;"  Αναρωτιέμαι πόσο το εννοούμε και πόσο το πιστεύουμε... Όταν είμαστε μέσα στο πρόβλημα, στην κατάσταση, όταν θέλουμε πολύ να γίνει κάτι και δεν γίνεται, μήπως τότε το ξεχνάμε;; Αν ξέραμε πόσα πράγματα που θέλαμε πολύ και δεν γίνανε ποτέ ή δεν γίνανε τη χρονική στιγμή που το θέλαμε, μπορεί να μας γλύτωσαν από πολλά, θα είχαμε νομίζω άλλη άποψη!
Ένα κλασικό παράδειγμα που μου λένε συχνά είναι με το λάστιχο του αυτοκινήτου. Αν σκάσει το λάστιχο στο αυτοκίνητό μας, δεν νομίζω ποτέ ότι υπάρχει κανείς που χαμογελάει! Κι όμως αυτή η καθυστέρηση μπορεί να μας γλύτωσε από κάποιο ατύχημα... Πολλά παραδείγματα που άλλες φορές αντιλαμβανόμαστε το λόγο που δεν πραγματοποιήθηκε κάτι και κάποιες άλλες - τις περισσότερες ίσως - που απλά δεν μπορούμε να καταλάβουμε το γιατί και θυμώνουμε και με την τύχη μας...
Εγώ κατέληξα ότι: " Αν κάποιες φορές τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα θέλεις, ίσως αυτό να είναι για εσένα μια γερή δόση τύχης."

Η ευτυχία και η αισιοδοξία είναι θέμα γονιδιακό;;

Τι είναι αυτό που κάνει μερικούς ανθρώπους πιο …διαθέσιμους στην ευτυχία σε σχέση με άλλους; Μερικά άτομα φαίνεται να έχουν πάντα μια ρόδινη, αισιόδοξη αντιμετώπιση των καταστάσεων ενώ αντίθετα άλλοι είναι περισσότερο απαισιόδοξοι. "Αν και συνήθως προσαρμοζόμαστε εκπληκτικά γρήγορα τόσο στα καλά όσο και στα κακά νέα, η ορισμένη χρονική στιγμή που η ευτυχία αλλάζει σε στενοχώρια και το αντίθετο, είναι διαφορετική στον καθένα από εμάς," υπογραμμίζουν οι ερευνητές David Lykken και Auke Tellegen από το πανεπιστήμιο της Μινεσότα.

Γνώση και μοναξιά..

«Η γνώση αποχτιέται μόνο με τη μελέτη και η μελέτη πραγματοποιείται μόνο στη μοναξιά.»
Τόμας Έντισον

Βρήκα αυτό το απόφθεγμα και μου άρεσε.. Και καθώς το διάβαζα αισθάνθηκα τυχερή. Γιατί εγώ δεν έχει χρειαστεί να διαβάσω τόσο ώστε να νιώσω μοναξιά, έπαιρνα έτοιμες γνώσεις από άλλους που είχαν να μου δώσουν πολλές.. Έπαιρνα γνώσεις μέσα από την παρέα με έναν τρόπο ιδιόρρυθμο... Πολύ συχνά πίστευα ότι όλα αυτά ήταν υπερβολικά, άλλες συνωμοσιολογία, άλλες είχα άρνηση στο να πιστέψω ότι όλη μας η ζωή είναι καθοδηγούμενη... Ότι και να πίστευα όμως κατέληγα να έχω γνώσεις κλεμμένες από εσάς... 

Και λίγα λόγια για μια ηρωίδα γυναίκα...

Ήθελα να γράψω και μερικά λόγια για μια γυναίκα. Για μια ηρωίδα γυναίκα. Χωρίς να έχει κάνει βαρύγδουπες πράξεις, ξεχωρίζει. Έχει κάνει το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο. Έχει μεγαλώσει ένα υπέροχο παιδί. Μια υπέροχη μάνα λοιπόν, αυτή είναι η ηρωίδα μας.. Από εκεί δεν ξεκινάνε άλλωστε όλα; Από αυτήν δεν εξαρτώνται τα πάντα;

Πόσο εύκολο είναι να μην αυθυποβάλεσσαι;

Χθες το βράδυ, καθώς ξάπλωσα για να κοιμηθώ, προσπαθησα να αδειάσω το μυαλό για να κάνει την απαραίτητη τακτοποίηση.. Φυσικά ως συνήθως, αδύνατον! Στριφογυρνώντας και χαμένη μέσα στις σκέψεις μου, συνειδητοποίησα κάτι: τα δύο πιο τραγικά δύσκολα γεγονότα της ζωής μου συνέβησαν καλοκαίρι. Στην αγαπημένη μου εποχη.. Το πρώτο το καλοκαίρι του 1995 και το δεύτερο το καλοκαίρι του 2005. Αυθόρμητα σκέφτηκα πως το επόμενο δηλαδή θα είναι το καλοκαίρι του 2015;;;............... Προσπαθούσα απεγνωσμένα να διώξω αυτή τη σκέψη.. Αλλά μάταια.
Ξύπνησα το πρωί έχοντας την ίδια σκέψη.. Ξαφνικά όμως θυμήθηκα ότι υπήρξε και τρίτο γεγονός το καλοκαίρι του 2010! Ήταν η πρώτη φορά που χάρηκα για αυτό που μας συνέβη το περασμένο καλοκαίρι! Ανακουφίστηκα... αλλά το έσωσα;

SCRIPTA MANENT – ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΜΕΝΟΥΝ

Με αυτές τις δύο λέξεις, κατάφερες χθες να με κουμπώσεις. Να με κάνεις να σκέφτομαι πολύ περισσότερο πριν αφήσω το μυαλό μου ελεύθερο, με τον χειμαρώδη αυθορμητισμό που με κατακλύζει όταν γράφω... Όμως ξέρεις πως έχω τις αντιρρήσεις μου. Αν το κάνω αυτό δεν θα είμαι εγώ. Ομολογώ πως με φοβίζει η σκέψη πως μετά από ένα μήνα μπορεί να μετανιώσω για κάτι που έγραψα λόγω συναισθήματος. Αλλά... έτσι δεν είναι η ζωή;; Κουράστηκα να σκέφτομαι πριν κάνω τα πάντα. Αποφάσισα λοιπόν να πάρω το ρίσκο. Να γράφω ελεύθερα ότι σκέφτομαι όσο πιο προσεκτικά μπορώ! Ξέρω.. ξέρω... πέφτω σε αντιφάσεις! Τι να κάνω που έχω πολύ έντονες παρενέργειες;;;

Μπαίνοντας σε έναν τέτοιο χώρο, δεν ξέρω ποιον χαιρετισμό πρέπει να χρησιμοποιήσω, οι κοινοί χαιρετισμοί όπως καλημέρα, καλησπέρα κ.λ.π. είναι πολύ μικροί σχετικά με το βάρος που μπορεί να αντέξει αυτός ο χώρος, που δεν ξέρω πόσο συνειδητοποιημένα άνοιξες. Αυτό λοιπόν που έχω να πω σαν χαιρετισμό είναι υγεία και ευτυχία που ανήκει σε όλους μας।
Δεν θα σταθώ στα υπέροχα λόγια σου για μένα, γιατί το θεωρώ πολύ εγωιστικό να το κάνω, σε ένα χώρο που η γνώση δεν έχει όρια και όλοι μας είμαστε πολύ μικροί για να διεκδικούμε μερίδα του. Έτσι λοιπόν, δέχομαι την πρόσκληση και θα είμαι εδώ, για να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου και την εμπειρία που η ζωή μου χάρισε (μαζί με λίγα βιβλία που πέρασαν από τα χέρια μου) ώστε να βοηθήσω ΑΝ μπορώ, να καλιεργηθεί ο τρόπος σκέψης, όσων επισκεφθούν τον χώρο αυτό, μαζί με εμάς, ώστε να ανακαλύψουν κάποιες αλήθειες που τους αφορούν, ανακαλύπτοντας τον ίδιο τους τον εαυτό, τον ίδιο τους τον χαρακτήρα, τα ίδια τους τα θέλω.

Για σένα δάσκαλε...

Εγώ δεν είχα την τύχη να σε έχω δάσκαλο, είχα όμως την τύχη να σε έχω 'δάσκαλο' της ζωής μου... Ομολογώ πως όταν σε πρωτογνώρισα σε αμφισβήτησα πολύ. Εσύ όμως ήσουν προετοιμασμένος και για αυτό. Στην πρώτη μας επαφή, χρειάστηκες μόνο λίγα λεπτά για να διώξεις όλες μου τις αμφιβολίες και να με κερδίσεις. Και από τότε έγινες φίλος. Και ήσουν πάντα εκεί. Για μένα, για τον άντρα μου, για εμάς... Και ήσουν εκεί και στα πιο δύσκολά μας, να μας σηκώνεις όταν πέφταμε..